Międzynarodowy Tydzień Świadomości Dysleksji

Międzynarodowy Tydzień Świadomości Dysleksji zakrojony na szeroką skalę zaowocował licznymi spotkaniami pracowników PPP nr 2 ze szkołami bydgoskimi tj. nauczycielami, rodzicami, a także uczniami, którym problem trudności w czytaniu i pisaniu lub uczeniu się matematyki nie jest obcy.

Nauczyciele z dużym entuzjazmem przyjęli od nas wskazówki do pracy z uczniem dyslektycznym, wyrazili swoje opinie dotyczące form i metod pracy w tym zakresie słusznie akcentując rolę zajęć korekcyjno- kompensacyjnych.

Fakt, iż nie wszystkie szkoły mogą zaoferować swoim uczniom takie zajęcia w znacznym stopniu ogranicza pracę terapeutyczną prowadzoną pod "okiem" fachowca.

Istota tych zajęć sprowadza się do korekcji, czyli usprawniania zaburzonych funkcji poznawczych i ruchowych dziecka oraz poprawy ich współdziałania, a także do kompensacji- usprawniania funkcji dobrze rozwijających się w celu wspomagania słabiej rozwiniętych lub częściowo ich zastępowania

Uczestnictwo w tych zajęciach daje duże szanse na odpowiednie stymulowanie rozwojem dziecka, a w konsekwencji osiągnięciem przez niego sukcesów szkolnych , wzmacnianiem wiary w siebie i podnoszeniem motywacji do działania w pracy edukacyjnej.

Znaczącą rolę w pokonywaniu trudności szkolnych ucznia odgrywają nauczyciele, którzy poprzez dobór form i metod pracy stwarzają optymalne warunki do opanowania przez ucznia treści programowych z danego przedmiotu.

Ustalanie wymagań wobec uczniów dyslektycznych poprzedzone jest zatem wnikliwą analizą ich słabych i mocnych stron .

W tym niełatwym zadaniu dostosowywania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się /dysleksję rozwojową/pomogą nauczycielom poniższe wskazówki do pracy z uczniem na poszczególnych przedmiotach:

Dostosowanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb ucznia z dysleksją rozwojową na lekcjach:

język polski:
Wydłużenie limitu czasu podczas pisania sprawdzianów wymagających zrozumienia wielu poleceń i samodzielnego formułowania mniej lub bardziej rozwiniętych wypowiedzi
Czuwanie nad prawidłowym rozumieniem poleceń pisemnych i treści czytanych przez ucznia
W uzasadnionych przypadkach zastępowanie prac pisemnych ustnymi wypowiedziami
Wydłużanie czasu oczekiwania na odpowiedź ustną, naprowadzanie ucznia na prawidłową odpowiedź
Stosowanie jako najkorzystniejszej formy sprawdzania wiedzy, testów wyboru oraz testów pisemnych nie wymagających
Pomaganie w pokonywaniu trudności w zrozumieniu czytanego tekstu oraz wyciąganie z niego informacji istotnych poprzez wspólne analizy materiału, wypunktowanie najważniejszych informacji itp.
Indywidualne podejście do dyktand(stosowanie oceny opisowej jako punkt wyjścia do wnikliwej poprawy błędów)
Można dać uczniowi szansę na przygotowanie się do pisania dyktanda poprzez podanie mu do opracowania trudniejszych wyrazów, czy nawet całych zdań
Można zastępować dyktanda inną a formą pisania(przepisywanie z lukami, pisanie z pamięci, dyktando z komentowaniem)
Wprowadzenie technik zastępczych w przypadku głębokiej dysgrafii (pismo drukowane, pisanie na komputerze, używanie dyktafonu)
Zwolnienie z nauczania drugiego języka obcego w przypadku dysleksji głębokiego stopnia(na podstawie opinii poradni)
Jeśli dziecko słabo czyta, nie odpytywać go z głośnego czytania, nie oceniać tem pa czytania, pytać z tekstu, który dziecko samo przećwiczyło w domu
Matematyka:
ocena toku myślowego;
nie obniżanie ocen za błędy rachunkowe i specyficzne dla dysleksji (np. przestawianie cyfr);
pomoc w czytaniu zadań tekstowych;
sprawdzanie stopnia rozumienia przeczytanych samodzielnie zadań;
umożliwianie posługiwaniem się kalkulatorem, kartą z tabliczką mnożenia;
wydłużanie czasu na opanowanie tabliczki mnożenia, nowych pojęć, definicji oraz podczas pisania sprawdzianów itp.;
stosowanie oceny opisowej;
Język obcy:
stosowane wielozmysłowych metod nauczania;
indywidualne tłumaczenie poleceń;
wiedza i umiejętności oceniane na podstawie wypowiedzi ustnych;
stosowanie słowniczków obrazkowo -wyrazowych;
wydłużanie czasu na pisanie sprawdzianu oraz możliwość uzupełniania ich wypowiedzią ustną;
uznawanie zapisu fonetycznego;
nieodpytywaniez czytania na głos na forum klasy;
wychowanie fizyczne:
przede wszystkim oceniany wysiłek i wkład pracy ucznia;
stosowanie prostych poleceń, a także sprawdzanie stopnia zrozumienia polecenia;
dodatkowe objaśnianie i pokaz ćwiczenia, asekuracja, podczas ćwiczeń koordynacyjnych, równoważnych;
stosowanie dodatkowych ćwiczeń równoważnych,doskonalących koordynację ruchów całego ciała oraz orientację w schemacie ciała i przestrzeni;
stosowanie uproszczonych przepisów gier;
eliminowanie rywalizacji i napięcia emocjonalnego;
Historia:
pomoc w czytaniu mapy, schematów, wykresów oraz skomplikowanych poleceń;
stosowanie pytań naprowadzających, wyjaśnianie poleceń;
pomoc w pracy z podręcznikiem, dzielenie na fragmenty i zapisywanie głównej myśli w punktach lub innej formie graficznej (stosowanie zakreślaczy do zaznaczania najważniejszych fragmentów, pojęć);
stosowanie mapy myśli do podsumowania działu tematycznego;
kształtowanie pojęć takich jak wiek, tysiąclecie na osi liczbowej;
wydłużanie czasu na pisanie sprawdzianów lub ustne odpytywanie
opracowała Katarzyna Tłok (pedagog)